Twitteraar vs Blogger

Toen ik blogger net ontdekte was het je van het. Het meest onbenullige kwam in verhaalvorm of als fotoverslag op mijn blog terecht. Altijd leuk! Tegenwoordig ben ik van fanatieke blogger in een officiele blog verwaarlozer veranderd. Zit ik weer eens heel gemotiveerd met een leeg blogbericht voor me, heb ik gewoon geen inspiratie voor een nieuwe blog! En bedenk ik me dat ik nog een sollicitatiebrief moet schrijven voor stage, dat ik nog een pijlenschema moet maken naar aanleiding van casus Charlie, dat ik Boer Zoekt Vrouw nog steeds niet terug heb gezien..!

Twitter daarentegen hou ik fanatiek bij. Aangezien Twitter nog geen standaard applicatie op mijn telefoon is ben ik (nog) niet een heel fanatieke twitteraar, maar updates in de levens van mijn medemens bijhouden is een belangrijke bezigheid geworden in mijn dagelijks leven.

Dus wil je echt up to date blijven van mijn leven, dan weet je wat je te doen staat!

Ps. Dit is geen 'volg mij op twitter promotie- blogje' maar een 'sorry ik blog te weinig- blogje'

Ugglies

Als er iemand anti Uggs was, was ik het wel! Uber dure laarzen die sowieso al belachelijk zijn om de prijs, ten tweede koopt iedereen ze, nog een reden om ze dus niet te kopen (lekker orgineel), ten derde krijg je er olifanten/berenvoeten van en ze zijn de lompheid zelve.

Maar op een dag...

Het sneeuwde. En dan bedoel ik ook écht sneeuwen. De eerste echte sneeuwbui van najaar 2010 en alles dus helemaal ontregeld. Ik had een sinterklaas-gourmet-cadeautjesspel avond in Odijk en het plan was om de auto mee te nemen. Half uurtje. Maar na wat berichtjes over de a27 en de a12 die muurvast bleken te staan, leek het openbaar vervoer me een beter alternatief. Aangezien ik uitging van een half uur en ineens moest gaan opschieten waren de enige mogelijke schoenen binnen grijpafstand de Uggs van zuslief Tiny.

Zo kwam het dat ik voor het eerst van mijn leven Uggs aantrok. Enkel alleen bij gebrek aan beter.
Maar.. de volgende dag had ik ze nog steeds aan... en de dag daarop weer...
Dat was de dag dat ik besloot dat ik ze zelf wilde hebben.

Dus een week later loop ik op mijn eigen (via marktplaats gekocht) paar Ugglies! Ik kan er ook niks aan doen!

Greatest cover of Single Girls ever

Ps. let vooral op de twee mensen op de achtergrond. Die ene is denk ik errug blij dat dit een youtube hit gaat worden en de ander is gewoon heel goed in achtergrond(playback)zangeres zijn!

Musicalfan

Een van de cadeautjes die ik voor mijn verjaardag kreeg, was het musical magazine. Kwam dat even goed uit, aangezien ik die woensdag samen met Sanne naar de musical Mary Poppins zou gaan in Scheveningen!


Vorig jaar toen ik met Sanne naar Joseph ging hadden we het er al over dat we van musicals bezoeken een jaarlijks terugkerend ritueel zouden moeten maken. Dat er ook echt van zou komen wisten ook wij pas 3 weken geleden, toen ik een mooie aanbieding in de schoot geworpen kreeg. Voor de helft van de prijs 1e rangs naar Mary Poppins. En zo'n aanbieding laat een musicalfan als ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan.

Zodoende zaten wij afgelopen woensdagavond 1e rangs in het Circustheater in Scheveningen. Vanaf seconde één al in de greep genomen door de musical. Hoe gaaf/goed/bijzonder! En stiekem borrelt er dan een droom in me op om ooit, al is het maar voor één keer als figurant, in een musical te staan!

Volwassen

Vaak hoor je oude(re) mensen zeggen; was ik nog maar 20. Nou.. sinds een week (14 november) is die tijd voor mij ook voorgoed passé. Nu echt helemaal volwassen, zeggen ze. Echt een mega groot verschil natuurlijk met die dag ervoor toen ik nog maar 20 was!;-)

Het werkelijke verschil met 20? Je mag een drinken in Amerika, je mag het casino in en je mag heel veel extra dingen gaan betalen. Fijn hoor, volwassen zijn!

Ondanks deze financiele tegenvaller heb ik mijn verjaardag nog wel uitgebreid kunnen vieren. Drie maal maarliefst! Vrienden uit het dorp, familie en vriendinnen van school. Ik voelde me wel heel erg jarig en ik ben verwend met allemaal leuke dingen (zie foto). En het leukste/bijzonderste/gaafste cadeau was natuurlijk dat van mijn lieve vriendje: een minicruise naar Newcastle!:-) (was ook een beetje voor ons half-jaar verkeringsjubileum van 15 november!)


Thanks voor alle gezelligheid!!

Ik wil wel bloggen maar...

Als ik tijd heb, heb ik geen inspiratie en als ik inspiratie heb, heb ik geen tijd!:(

I'll be back!

Geen dag

Geen dag gaat voorbij
Zonder dat gevoel van missen
Zonder gedachten, herinneringen
aan mijn bijzondere vader

Zijn foto in mijn handen..
Ik voel, alsof ik hem nog voelen kan
Ik praat, alsof hij nog naar me luistert

Zal ik het ooit beseffen?
Nooit meer..
Nooit meer in deze wereld

In de planning van mijn leven stuit ik op een foto
Hij lacht, ik lach
Met de dood al voor de deur

Ik sta even stil..
denk terug..
Met een brok in mijn keel,
maar een glimlach in mijn hart!

Ochtendmens?

Bijna elke ochtend gebeurt het me weer. Het is 8 uur, m'n je-moet-bijna-opstaan wekker. Nog even omdraaien en in slaap vallen. Tien over 8.. wekker je-moet-nu-echt-bijna-opstaan gaat. Toch maar weer in slaap vallen. En als dan kwart over 8 de OPSTAAN!! wekker gaat, luister ik nog even naar het lekkere muziekje met de intentie gewoon nog heeel even te blijven liggen. Met het resultaat dat ik óf een uur later weer wakker schrik, of gewoon een uur lang half wakker lig te zijn maar het gewoon met geen mogelijkheid voor elkaar krijg om die stap dan echt te nemen.

Nog tips?

Dit gebeurt me overigens alleen als ik een vrij-inplanbare dag heb hoor..(A)

Sway to the rhythm of love

De dorpsmeisjes in de Grote Stad

Het stond al een paar maanden gepland; een winkeldagje naar Rotterdam. Eigenlijk niet naar Rotterdam stad, maar naar Rotterdam Alexandrium voor de wereldwijd welbekende megagoedkope kledingwinkel Primark. Vorig jaar besloten we, nadat we na uren shoppen met een goed gevoel de winkel uitliepen (hoe goedkoop was dat!), dat het een jaarlijks terugkerend uitje zou worden.

Zodoende liepen wij (dat is trouwens Jeanique en ik) gister na een jaar de Primark weer in. We zouden wel even een wintergardarobe bij elkaar scoren. Maar nadat we na binnenkomst de winkel eens even in ons opgenomen hadden waren we daar niet meer zo zeker van. Drie kwartier later stonden we weer buiten, met een klein Primark tasje met daarin een zwarte legging en zwarte handschoenen. Terwijl we de vorige keer alleen al aan de paskamer 2 uur kwijt waren, hadden we deze dit keer niet eens van binnen gezien! Niet zo'n succesvol Primark bezoekje dus.

Daarom wijzigden de plannen en zouden we wel even in Rotterdam zelf gaan winkelen. Tip: geen aanrader voor dorpsmeisjes die niet houden van een grote nieuwe stad met onbeperkt hoge kantoorflats waar niks gezelligs en geen mooie oude nostalgische gebouwen en pandjes te vinden zijn.

Dus; next time gewoon weer gezellig ouderwets naar Utrecht!

NEMO

Graag tot de leukste oom en tante benoemd worden? Volg dan onderstaand stappenplan op:

Stap 1. Geef een heel leuk verjaardagskaartje aan het jarige neefjes/nichtje met daarop dat de verjaardagsverassing nog komt
Stap 2. Spreek een datum af met de moeder van de jarige om de jarige te ontvoeren
Stap 3. Neem hem/haar mee en reis met de bus en trein naar Amsterdam
Stap 4. Ga daar een kijkje nemen bij een oud VOC schip


Stap 5. Ga vervolgens NEMO in



Stap 6. Ga op de terugweg langs de McDonals voor een heerlijke Happy Meal

Belangrijke regels voor succes:

• Het kind is de baas (waar wil je heen in Nemo, wat wil je eten/drinken, de McDonals in Amsterdam of Amersfoort?)
• Alles wat van papa en mama niet mag, mag natuurlijk nu een keertje wel!
• Je moet natuurlijk wel de leukste oom en tante factor hebben!
• Eigenlijk is het onbegonnen zaak voor iedereen die het nog bij Daan probeert.. Michiel en ik (oké, vooral Michiel dan) hebben toch al dik gewonnen!(A)

And life goes on

Moeilijk om deze blog te beginnen. Vandaar dat hij zo lang op zich heeft laten wachten denk ik. Het is een van de laatste 'dagelijkse' dingen die ik nog niet opgepakt had na het overlijden van mijn vader. Ik had tijd nodig om weer in het ritme van het leven te komen, en om tot mezelf te komen.

Vanaf het begin ben ik ervoor gegaan om het leven weer op te pakken en niet stil te blijven staan. Een andere wending in je leven, zoals mijn vader het toen nog zei. Het was raar om de dag nadat we mijn vader begraven hadden doodnormaal in de trein te zitten en op de Universiteit rond te lopen terwijl voor jou de wereld toch best stil stond. Maar toch voelde het goed om er niet thuis te gaan zitten maar om er gelijk weer voor te gaan. Hij had erachter gestaan!

En nu, na 3,5 week, zit ik wel weer aardig in het normale levensritme. Het is anders. Als ik thuiskom zijn er foto's, krabbeltjes op memo-blaadjes, ingevulde sudoku-puzzels, een wereldreis aan zijn boeken, kaarten en nog zoveel meer herinneringen. Maar hij zelf is er niet. Moeilijk. Maar ik moet er mee leven. En ik krijg de kracht om ermee te leven.

Saevis tranquillus in undis!

This is what it means to be held

This is what it means to be held
How it feels, when the sacred is torn from your life
And you survive
This is what it is to be loved and to know
That the promise was that when everything fell
We'd be held

09-09-2010

Dankbaar voor alles wat mijn lieve vader betekend heeft. Nu voor altijd zonder ziekte, thuis bij zijn hemelse Vader!

Afscheidswoorden

Een helder moment
Na dagen van mist
Woorden.. speciaal bestemd

Afscheidswoorden
Ze klinken door in mijn hoofd
'Zorg goed voor jezelf,
maak er het beste van!'
Een leven zonder..
Ik geef vertrouwen,
ik zal het proberen
voor hem

Afscheidswoorden
Ze treffen mij diep
Gekerft in mijn hart
'Ik hou van jou'
Zal altijd zo blijven
Voor altijd.. ook zonder

Afscheid
Ik kan het niet
Hoe laat ik hem gaan
In dit leven een leegte laten ontstaan

Ziek, zwak, misselijk..
Het is tijd

Door mijn overvloed aan tranen
Glinstert de zon,

de glinstering weerspiegelt in het water

Hoop
Het is een mooie dag
Een mooie dag om te laten gaan?

Dancing in the rain

In de vorige blog schreef ik al: 'Life isn't about waiting for the storms to pass, it's about learning to dance in the rain!'
Afgelopen weekend was zo'n typisch 'dance in the rain' weekend. Een paar daagjes camping- en festivallife op het Xnoizz Flevo Festival!

Met alle campingspullen die pas woensdag op donderdagnacht goed en wel ingepakt zijn, rijden Jeanine en ik donderdagochtend richting het Xnoizz Flevo Festival. Achter alle visjes en volgepropte auto's aan en de gele borden volgend kan het zelfs bij ons niet missen! Na leuke buren gezocht te hebben dumpen we onze tent, die binnen 5 minuten staat(!) en maken we de boel een beetje gezellig met een tentzeil van met bloemetjes, lekkere campingstoeltjes en een te hip campingtafeltje. Na drie keer heen en weer zijn gelopen naar auto, is het resultaat: een volle tent, en blauwe/rode armen. Na nog 1,5 uur wachten op het polsbandje kan voor ons het festival echt beginnen!

Op het eerste gedeelte van het festival meten we onszelf al gelijk een hippe festival look aan. Jeanine met hoedje, ik met een vintage sjaal om m'n hoofd. Want, op een festival kan alles, toch?! Dat we dé ultieme festival look hebben blijkt als we geronselt worden door NOS headlines voor een quote. Met een grote camera op onze neus moeten we omstebeurt ons zegje doen over hoe leuk Flevo wel niet is. Het is dat het écht leuk is, maar stiekem worden de woorden ons wel een beetje in de mond gelegd. En een paar tellen later worden we gestrikt voor een 'fotoshoot' voor een nieuw christelijk magazine. Die festivallook is blijkbaar helemaal festival proof!

De uren en dagen die volgen bestaan overdag vooral uit strand-hangend naar lekkere muziek luisteren en de avonden vooral uit je uitleven bij de mainstage concerten, de disco en niet te vergeten de silent disco!

Nog enkele belangrijke ingredienten die het festival helemaal tot een succes hebben gemaakt: onze hooggewaardeerde gasten (Sanne, Lianne, en Michiel!), een koude douche, wachtrijen kunnen omzeilen, maaltijdsalades uit een klein plaatsje waarvan ik de naam kwijt ben, de cd van The Baseballs in de auto, het hardst kunnen schreeuwen, de eerste dag al hees, knakworsten op een krentebol, Canei uit plastic wijnglazen, midden in de nacht een gratis broodje unox, je schoen verliezen midden in de silent disco, een halve munt winst op een ijsje, vanuit een opblaasbootje naar een concert kijken.

Ziek-ziek

'Nu weet ik wat het is om écht ziek te zijn' zei mijn vader vanochtend. Na een nacht waarin hij ontzettend veel pijn heeft gehad was hij uitgeput. Natuurlijk wil je je vader nog zo lang mogelijk bij je houden, maar op deze manier? Het klinkt raar, maar je begint te hopen dat hij niet lang meer zal hoeven lijden.

Een 'ziekenhuisbed' in de woonkamer, vanmiddag de ambulance voor de deur voor een bezoekje aan het ziekenhuis, een vader waar steeds wat minder van over blijft. Heel confronterend.

Gelukkig hebben we als familie veel steun aan elkaar. Ook vrienden zijn bijzonder! Hoeveel lieve kaartjes, belletjes, smsjes en gesprekjes ik al heb gehad..! Thanks allemaal daarvoor! Ik snap dat het voor jullie ook niet altijd even makkelijk is om te bedenken hoe je ermee om moet gaan, maar het kleinste gebaar is al heel bijzonder!

In afwachting van hoe dit allemaal af gaat lopen probeer ik niet bij de pakken neer te gaan zitten. Want: Life isn't about waiting for the storms to pass, it's about learning to dance in the rain!
Niet altijd even makkelijk, maar God geeft de kracht en rust om niet alleen te overleven, maar echt te kunnen leven!

Annulering

Zoals de meeste van jullie weten gaat het niet goed meer met mijn vader. Er komen steeds meer klachten bij, de medicijnen stapelen zich op, zijn energie is ver te zoeken. Als hij niet zo'n doorzetter was, had hij al dagen op bed gelegen. Nu beperkt zich dat over het algemeen nog tot middagen. Maar ondanks dat attendeert de dokter er elke week op dat hij er weer slechter uit ziet.

Al met al geen goede tekenen. Voor mij een goede reden om mijn vakantie naar Portugal te annuleren. In deze periode wil ik er zoveel mogelijk zijn voor mijn vader en moeder en voelt het niet goed om weg te gaan. En stel dat er wat gebeurt, dan zit ik kilometers ver weg.

Voor mij dit jaar dus geen zon,zee,strand vakantie. Maar eigenlijk staat mijn hoofd daar ook helemaal niet naar en zit ik er daarom ook niet zo mee. Dit jaar doe ik dus een keer niet mee met de wie-is-de-bruinste contest!;-)

Zolder

Bij het opruimen van de zolder kom je af en toe leuke dingen. Zoals mijn oude knuffelbeer Panda, pop Margriet, oude schoolboekjes, tekeningen, werkstukken over hamsters en paarden. Ook kwam ik oude schriftjes tegen waarin ik altijd soort van dagboekverhaaltjes schreef. Vooral die uit klas 1 waren hilarisch! In het oudste schriftje dat ik tegen kwam stond een leuk verhaaltje voor mijn broer Wouter:

Liefe wouter. Ik ben blij dat jij mijn broer ben. Maar wil je niet stom meer doen? Ik weet wel dat dat op jou leeftijt is. Maar wil je wat aardeger doen. Wand als je dat niet doet krijg je geen kedootjes meer als je 15 wort (als je belefen mag). Dat vind je niet leuk hè.

Laat mij maar een vakantie lang zolders opruimen! Hoe leuk!

Life isn't about waiting for the storms to pass.. It's about learning to dance in the rain

Familieweekend

(Berichtje overgenomen van Tiny)

Helaas hebben we met ons gezin moeten besluiten om het familie weekend te annuleren. Volgens de dokter het beste besluit voor papa. Papa wordt elke dag zichtbaar magerder, geler en moeier. We proberen zoveel mogelijk bij hem te zijn en zijn aanwezigheid en wijsheid te koesteren in ons hart. Maar na twee kostbare jaren voorbereiden zien we dat papa er klaar voor is om zijn Almachtige God en Vader te ontmoeten.
En zijn gezin er kracht voor krijgt om dit verdriet, en dit komende tijdelijke afscheid te kunnen dragen.

Dan zweef ik op de wind

Als je door de blogtitel denkt dat er nu een ode gaat komen aan het meestgebruikte opwekkingslied (in gereformeerde kringen in ieder geval), heb je het mis. Geen blog over het geestelijk zweven op de wind, maar over het letterlijk zweven op de wind.

Terwijl de meeste mensen in grote Boeings het land uit vliegen, vloog ik vanmiddag een paar kilometer lager. Vanuit een zweefvliegtuig heb ik ons mooie landje bewonderd. Vanaf vliegveld Hilversum (nooit eerder van het bestaan geweten), lekker boven Loosdrecht en de Loosdrechtse plassen gezweeft. Je wordt soort van de lucht ingetrokken met een kabel en dan losgelaten. En eigenlijk ben je dan overgeleverd aan de natuurkrachten. Heerlijk zwevend op de wind!


Ik kan me nu in ieder geval in het gedeelte 'dan zweef ik op de wind' vinden..;-)

Groeten uit Spakenburg

Weer of geen weer, de terrasjes in het dorp zitten weer vol met toeristen. Af en toe zit er ook nog een dorpsgenoot die al weer terug is van vakantie, of eentje die nog even tijd vindt voor een terrasje tussen alle last minute vakantie stress door. Maar de meesten onder ons zijn toch al wel de hort op!

Voor mij is voorlopig dit dorpje nog wel de plek van waaruit mijn vakantiegroeten komen. Dat betekent geen ultiem lazy vakantiegevoel. Maar wel de ultieme mogelijkheid om heerlijk rustig aan alle uitgestelde to-do dingen af te werken. Klinkt erg, is het niet!

Momenteel krijgt m'n kamer een Grote opruimbeurt. Schooljaar 2 is gedeeltelijk op weg naar de afval en gedeeltelijk naar 'achter het schot'. M'n elektrische gitaar, m'n poefjes die ik eigenlijk niet kwijt wil, maar waar gewoon geen plek meer voor is, m'n computer die ik eigenlijk ook niet weg wil doen, maar aangezien een laptop plus pc overbodige luxe is ik toch de stap ga zetten; het gaat allemaal marktplaats op! Al die wijd uitlopende jeans die ik toch nooit meer aan doe en die jurkjes die ik never nooit meer aan heb zijn al bijna op weg naar Moldavie. Alle gekke stippen en sterretjesschoenen in mijn 'aparte-gelegenheden-tas'. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Soms gaat het me aan het hart, maar het is ook wel heel lekker! En het betekent ook weer plek voor nieuwe dingen en nieuwe inspiratie!

Het grootste dilemma is op dit moment: ga ik voor Retro, Delfst Blauw, Lieve bloemetjes, Blond style, Picknickruitjes of Polka-dots? Ik heb het namelijk allemaal in huis! Ik denk dat ik het onder het mom van 'als student is niks te bont' lekker bij een verzameling van leuke printjes en stylen houdt!

Vervelen als je thuiszit terwijl iedereen op vakantie is? Wat is dat!

THUIS

Het is vrijdagavond. Na weer eens een officiele lekker makkelijke studentenmaaltijd en een té warm busritje naar 'De Rode Doos' loop ik samen met Tirza een grote openluchthuiskamer binnen. Een klein verschil; bij de ingang geen welkomsmat, maar een stel controleurs die je deo en water komen jatten. Niet zo, met het vooruitzicht aan 30 graden en duizenden mensen die los staan te gaan. Met een please hoofd komt m'n flesje water er toch doorheen, maar die deo.. Sorry huisgenoten!



Eenmaal binnen stikt het van de té ouderwetse maar daardoor uberhippe oude-oma lampenkappen, banken, tafeltjes en wat er maar te bedenken valt. Ik voel me gelijk helemaal thuis en na het nuttigen van een raket (op dat moment de eerste levensbehoefte) ben ik weer helemaal bijgekomen van die heerlijke busrit. Niet lang daarna begint de dolle pret. Berget Lewis trapt af met een stel heerlijke meezing en -dans nummers. Ze wordt opgevolgd door Nick&Simon die er, vooral mede dankzij hun te enthousiaste achtergrondzangeressen (of waren het danseressen), de sfeer goed inbrengen. Naast de bekende Nick&Simon achtige meezingers bewijzen ze zichzelf door allebei een solo-liedje te doen. En niet te vergeten; een hele gave medley van WHAM hits!





Na deze twee hele leuke top acts kregen Jan Smit, Ilse de Lange, Kane en nog wat dj's nog hun moment of fame. Ook leuk, maar als ik mijn waarde-oordeel moet geven heeft Jan Smit toch een iets te hoog fout-gehalte, zijn de liedjes van Ilse de Lange mij iets te onbekend en is Kane iets te schreeuwerig.

Terwijl Kane nog uit de speakers knalt stappen wij weer op de bus. Op naar Tirza's thuis. Voordeel aan die thuis; water is gratis in plaats van €5,-!

Ps. Ook Sneijder kwam even kijken bij Jan Smit. Die gast heeft lef!

Workaholic

Toen ik afgelopen donderdag op internet de lijst met tentamencijfers voor het vak Behandeling doorscrolde, was het even schrikken. Allereerst omdat ik een 1.6 zag staan, toen omdat dat cijfer van mijn bovenbuurvrouw bleek te zijn, en toen omdat ik een 6.2 bleek te hebben! Het vak behandeling bleek dus binnen te zijn! Met het inleveren van de laatste twee opdrachten afgelopen vrijdag kon daarom mijn vakantie officieel beginnen! Alle studiepunten weer binnen (ga ik vanuit), op naar jaar 3!

Van echte vakantie is voorlopig alleen nog niet echt sprake. Vanaf vorige week ben ik al lekker veel aan het werk. Vooral veel gezelligheid, laag-niveau werk/humor, waardoor je toch wel helemaal kan ontstressen.





Dus de komende weken vakantie slijt ik als een echte Vebo-workaholic! En tussendoor doe ik misschien zelfs nog wel een beetje aan vakantie vieren!

Familie van Twillert - de uitbreiding

In een lekker oude collectie foto's kwam ik onderstaande foto tegen. Ik gok een jaartje of 18 geleden. Ons gezinnetje, bestaande uit paps, mams, 5 dochters (waarvan er 1tje mist op de foto) en een zoon.


Anderhalve week terug hebben we weer een foto gemaakt van ons 'gezinnetje'. In die 18 jaar toch wel een heel stuk uitgebreider. Nu bestaande uit paps, mams, 5 dochters + 5 schoonzoons (in wording), 1 zoon + 1 schoondochter (in wording), 9 kleinkinderen.. Volop uitbreiding! (nee niet iedereen staat er op)


De enige overeenkomst tussen foto 1 en foto 2 is de bril van Margriete, pa en ma op foto 1 met die van Tiny op foto 2! Ik weet trouwens niet of iedereen even blij is dat ik deze foto publiceer..

Joshua Radin

Op zoek naar hele chille muziek? Youtube eens op Joshua Radin!

Laatste loodjes

De laatste loodjes zijn het zwaarst, zeggen ze altijd. Nou.. ik kan er aardig inkomen. Zo vlak voor de vakantie is het toch lastig je concentratie bij schoolzaken te houden. Dit heerlijke weer en veel (WK)gezelligheid werkt daar al helemaal niet aan bij. Maar, met het tentamen achter de rug en alle opdrachten gemaakt is het einde nu wel in zicht. Nog twee opdrachten verbeteren en vast nog wel een hertentamen (of is dit een slechte instelling) en dan.. is het voor mij helemaal officieel vakantie! Hopelijk nog een week, waarschijnlijk nog twee weken.

Wish me good luck! I'll be back!

Killer Heels

Voor elke vrouw die SACT2 heeft gezien zullen ze zeker een obsessie zijn. De echte Killer Heels! Hakken waar je als boerentriennetje alleen maar van kunt dromen. Als je al de jackpot gewonnen hebt en ze kan toevoegen aan je armzalige garderobe, in plaats van aan die enorme inloopkast (eeh.. kamer!), kun je er nog niks mee. Want hoe is het mogelijk dat er mensen zijn die op die dingen kunnen lopen? En vooral voor het degelijke Nederlandse soort waarvoor de klompen nog maar net verleden tijd zijn, is het een onbereikbaar ideaal.



Dus.. voor mij blijft het bij de keuze tussen mijn blauwe, zwarte of bruine Birkenstocks. Of bestaat er toevallig iets als een leer-op-killer-heels-lopen-voor-beginners cursus?

The way I feel

Time flies

Op dit moment twee jaar geleden lag ik denk ik slapend bij te komen van een paar daagjes after-examens vakantie. Dat was me een vakantie! Van heel veel strandbezoekjes (al was het koud!) en vooral ook 'muzikaliteit' op het strand, tot zelfs fietstochten.


Van hangen in een bijna lege kroeg, tot avond aan avond de stamgast uithangen op ons favoriete terras (Verdi!!). Van vakantiehuisjes waarin gehaktballen al een week lang op het fornuis stonden en nog steeds gegeten werden en nieuwe mixjes uitgevonden werden, tot een hostel vol met Engelse kids en senioren.



Buren wakker houden door luidruchtige gezelligheid of buren wakker maken (om 5 uur 's ochtends) door knallende ruzie. En zelfs de spelletjes werden uit de kast gehaald (en niet te vergeten de Michael-Jackson moves!). Dat was me een vakantie!

What about een reunie in Zeeland?!

Hoe voel je je erbij?

Als ik mensen vertel dat ik pedagogiek studeer, zijn er mensen die gelijk aan psychologie denken. En daarbij ook gelijk aan het 'hoe voel je je erbij?-gehalte'.
Tot nu toe had ik daar vrij weinig mee te maken, maar sinds een paar weken zit ook ik er tot over mijn oren in en word ik helemaal opgeleid in hoe-voel-je-je-erbij gesprekken.

En daar blijft het niet bij. Nadat ik een gesprek gevoerd, uitgetypt (inclusief alle 'ehhm', seconden stiltes, etc.) en geanalyseert hebt (welke vaardigheden gebruik ik?!), moet ik ook nog een eigen gevoelsreflectie gaan geven. Via een bepaalde methode moet ik het gevoel gaan oproepen wat ik op dát moment dat ik het vroeg had. En dat dan weer gaan terugkoppelen op mijn verleden of iets.

Zal vast heel goed zijn, maar voelt wel een beetje zemelig voor een best rationeel mens als ik.

Maar.. het zal vast werken. Dus hoe ik me nu voel? Enigzins gefrustreerd over het idee dat ik nog heel veel werk ga hebben aan al die gesprekken.

Zonnebrillen-weer!

De zonnebril mag officieel op en dient voor meer dan voor: het verbergen van de gevolgen van slapeloze nachten; het op afstand houden van te sociale mensen bij de bushalte; arrogantie; check-mijn-hippe-zonnebril; het verbergen van een make-uploos hoofd; mensen kijken zonder dat zij doorhebben dat je ze aanstaart (hoop je dan maar). De ZON is er!

Naast het officieel goedgekeurde gebruik van de zonnebril, is een ander voordeel van de zon, dat het weer heerlijk vertoeven is op het strand! Van een avondje muzikaal doen op het strand (men neme twee meiden en twee gitaren) tot een ware picknick op het strand (men neme 9 meiden die pedagogiek studeren en een picknickmand). Voor mij is het strand weer helemaal ingewijd!

Nu nog vakantie..!

Gemist

Een paar weken na mijn verhuisberichtjes en weer helemaal ingeburgerd in het Spakenburgse leventje. Ik ben zelfs zo druk met inburgeren dat ik nieteens even de tijd neem om af en toe een blogje te plaatsen. Ik zal een poging doen mijn blogleven te beteren!

Een samenvatting van de gemiste blogweekjes; veel leuke feestjes, gezelligheid, toch ook wel drukheid en veel-urige schoolweken (terwijl ik eigenlijk 8-urige lesweken gewend ben), natuurlijk wel afgewisseld met chillin' bankhangen, verjaardagen, etentjes, veel nieuwe mensen leren kennen, belijdenissen, een nieuwe Basicx functie (vrouwen aan de macht!), officiele voorstelrondjes, keuringen en tests, en niet te vergeten... een nieuwe roze bril!

Talentje

Wil je nog eens een talentvolle cover van Paparazzi zien? Check dan de volgende versie van een klein schattig jochie (enne.. 'hij hep gordijne!)

Terugblik

Toen ik donderdagavond voor de laatste keer over het paadje door het Lepelenburgpark naar de bus liep viel het me op hoe alles in die paar maandjes veranderd was. Toen ik voor het eerst naar mijn kamertje liep zag het er namelijk zo uit:



terwijl het er nu zo uit ziet:



De tijd van rammelende stationsfietsjes, gezelligheid langs de grachten, mislukte macaroni, 5min loopafstand van de H&M, op je fietsje naar de uni, spontaan naar het Neude, vriendinnen-etentjes; het is voorbij!
Maar.. gelukkig studeer ik voorlopig nog wel in Utrecht en heb ik er nog genoeg vriendinnen wonen. Reden genoeg om dat leventje dus nog niet helemaal vaarwel te zeggen!

Verhuisd

Na drie maanden Utrecht ben ik vanaf morgen weer officieel Spakenburger. Ik heb het super naar m'n zin gehad in het Utrechtse studentenleventje, al trok het leven als echte Spakenburger me stiekem ook wel weer. Maar wel heerlijk om nu ook even dat leventje geleefd te hebben!

Dus nu flink bezig met inburgeren. En volgens mij ben ik alweer aardig op weg naar een officiele spako. Of zou het er nooit echt uit geweest zijn?

Gister de hele boel oververhuisd. Nu hier een té overvolle kamer met teveel leuke spulletjes. Moeilijk om te beslissen wat blijft en wat toch echt aan een nieuwe eigenaar toe is. Maar ik kom er vast wel uit. Of ik hou het gewoon bij een volle boel.


De volgepropte auto

Volgende week gaat het pimp-proces nog even verder. Ik ga op zoek naar eventuele creatieve genen, en ga in de weer met de naaimachine. Als het resultaat een beetje vertoonbaar is, zien jullie het vanzelf verschijnen!

Blogdip

Terwijl de lente overduidelijk in een dip zit, is het met mijn blog leven ook niet al te best gesteld. Gewoon even geen blogzin en -inspiratie. Dat betekent trouwens niet dat ik zelf in een dip zit..;-)

Blok 4

Na een week 'niks doen' mag ik weer aan de bak. Afgelopen week een heerlijke onderwijsvrije week gehad, waarin ik eindelijk weer eens kon bij-socializen met al die leuke vrienden en familieleden, kon genieten van de zon, leuke kaarten en een heel gaaf pakketje (CD van The Baseballs!) op de post kreeg, vervolgens non-stop naar baseballs-muziek geluisterd heb, m'n kamer thuis weer opgepimpt heb.

Komende week begint het laatste blok van m'n tweede jaar. Dit blok bestaat uit de vakken 'Behandeling' en 'Klinische Onderzoeksvaardigheden(2)', wat weer bestaat uit 'gespreksvaardigheden en 'effectonderzoek'. Wel lekker praktisch gericht op de pedagogische praktijk, maar wel een super druk blok.
Dat wordt nog wat met dit lekkere weer..

Daarnaast verhuis ik over 1,5 week weer terug naar Spakenburg. Mijn 3 maanden kamer-proef periode zit er dan alweer op. Jammer, ik vond het heerlijk om een tijdje in Utrecht te wonen. Utregg heeft een plaatsje in mijn hart veroverd!;-) Maar tegelijkertijd zal Spakenburg daar ook altijd een plekje in houden. Ik vind het dus ook geen ramp om weer terug thuis te gaan wonen. Gezien de situatie met de ziekte van mijn vader vind ik het fijn om weer thuis te gaan wonen. Daarnaast vind ik het ook wel heel gezellig dat ik mijn Spakenburgse vriendinnetjes weer wat meer zie! Plus de studenten-blutheid bevalt me ook niet altijd evengoed. Daarom voorlopig nog even geen nieuwe kamer in Utrecht voor mij. En vandaar dat ik in Spakenburg hard bezig ben mijn kamer te pimpen!

Stijle krullen

Na een bezoekje aan zus-kapster Eefje waren ineens mijn krullen omgetoverd in stijle krullen! Menigeen was zeer geschokt van de nieuwe aanblik, maar niet gevreest. Na een regenbuitje heb ik weer een lekker onploft hoofd hoor!





Special thanks to Eve'styling (www.evestyling.nl)

De laatste fase?

Bijna twee jaar geleden begon het. Vage klachten, onderzoek hier en onderzoek daar. Mijn vader bleek kanker te hebben. Een ernstige vorm, niks aan te doen, nog 2 maanden..

Nu bijna twee jaar later is hij er nog steeds. Tegen verwachting in heeft het al die tijd best stabiel mogen blijven. Daar lijkt nu verandering in te komen. Moe, pijn, mager, geel.. Het ziet er niet echt goed uit.

Daarom vanmiddag weer een ziekenhuisbezoekje. Uitslag; er kan niks gedaan worden. Alleen verlichting, mocht het ondraaglijk worden. De artsen hebben het over de laatste fase..

En nu? Weet ik eigenlijk niet wat ik erover zeggen moet. Ik sluit me aan bij Tiny; Ik bid, al weet ik soms niet waarvoor ik moet bidden...

Diagnostiek

Deze zonnige dinsdagmiddag zal ik doorbrengen in een van de tentamenzalen van het Educatorium. Er ligt daar straks een heerlijk diagnostiek tentamen voor me klaar. Ik heb mezelf vandaag en gister niet echt goed tot leren kunnen zetten, dus ik ben benieuwd of ik het red met de diagnostische kennis die ik momenteel bezit.

Ondertussen zal er aan de overkant (in het UMC) ook aan diagnostiek worden gedaan. Daar krijgt mijn vader de uitslag van de meest recente onderzoeken en daar krijgt hij waarschijnlijk de indicerende 'wat nu?' diagnose. De laatste tijd gaat het niet meer zo goed als het steeds ging, daarom nieuwe onderzoeken en ziekenhuisbezoekjes. Hopelijk is er nog een 'wat nu'..!
Voor uitgebreider, check www.gewoontiny.tk

Ik hou jullie op de hoogte!

Tweede Paasdag

Wist je dat..

Die ene twee meiden op de zwarte markt Jeanine en Ada waren

Ze in een luxe bestelbestelbusje (waarin ze ook ooit eens overnacht hebben) helemaal zelf (zonder tomtom) naar Beverwijk gereden zijn

Ze in een moment van verdwaaldstress de weg vroegen aan een eng mannetje, maar toch maar besloten om niet naar zijn aanwijzingen te luisteren

Zij daardoor helemaal zelf de weg gevonden hebben (mbv een stratenboek)

Hierbij het vooroordeel dat vrouwen de weg niet kunnen vinden (en niet kaart kunnen lezen) maar weer eens onderuit geschopt wordt

J&A zichzelf op de Bazaar wel heel Nederlands vonden

Zij dat eigenlijk geen probleem vonden

Ze zich gelijk mengden in het buitenlandse spel van vraag en aanbod

Hierbij alle kennis opgedaan in Turkije goed van pas kwam

Zij daardoor in totaal voor €27,- afgedingt hebben

Daarbij alle slijm vermogens naar boven kwamen ('omdat wij het zijn!')

Zij een flashback (naar Alanya) kregen toen zij bij een restaurantje ongeveer naar binnen gesleurd werden ('jullie krijgen dit en dat en dat gratis? ooh en dat ook nog!')

Jeanine voor het eerst van haar leven een spijkerrokje heeft gekocht

En Ada een Le Coq Sportif tas

Jeanine een onhandige bui had

Zij zelfs een levensgrote paspop omgooide

Ada het daardoor echt niet meer had

Jeanine ondertussen wanhopig probeerde de pop weer te laten staan, tevergeefs

Ze hem (of was het een haar) uiteindelijk in een wel heel vreemde houding in evenwicht bracht

Ze daardoor weer over haar eerder ontwikkelde paspoppenliefde heen was

Paspoppen volgens Jeanine altijd met de armen wijd staan

Jeanine en Ada op de terugweg naar de auto een zwarte zwaan tegenkwamen

Zij daarom heel hard het liedje Witte Zwanen, Zwarte Zwanen gingen zingen

Dit trés interessante info is

Jeanine en Ada expres een bestelbusje hadden meegenomen om alle zooi in te gooien

Zij dus ook de hele bazaar hebben leeggekocht

Of niet..

Ze met Atomic Kitten in de cd-speler de parkeerplaats verlieten

Voor hen door die muziek oude tijden herleefden

Zij daarom helemaal losgingen in de auto

Iedereen best vreemd zat te kijken (misschien toch niet zo'n zangtalent*-))

Ze toen ze naar de Mac wilden om te gaan eten toch maar besloten ergens anders te gaan eten ivm de extreme drukte

Toen de IKEA probeerden

Deze om 18.00 uur was dichtgegaan

Zij toen toch maar terug zijn gegaan naar McDonalds

Ze door een of ander nieuw systeem binnen notime hun eten hadden

Er leuke tokkie families te observeren waren in de Mac

Daarbij het een mysterie was hoe de mannen en vrouwen gelinkt waren

De tokkie familie het ook leuk vond om ons te observeren

Daarnaast er ook een ongemakkelijk first-date stel zat dat niks aan elkaar te vertellen had

Dit soort van broer en zus bleken te zijn (daar zijn we nog niet helemaal over uit)

Dit een van de meest zinvolle blogs ever is

Paas-blijheid?

Goede Vrijdag en Pasen. Lekker lang weekend, de lente begint eraan te komen, chocolade-eieren in overvloed (en van chocola blijk je gelukkig te worden), paashazendrukte.. Dusseh.. Blijheid in overvloed?

Of zit er toch iets diepers achter deze verplichte feestdagen?

Kijk en luister en ontdek de betekenis van Pasen.


Op Goede Vrijdag werd Jezus gekruisigd. Een doodstraf, die alleen toegepast werd op de ergste misdadigsers. Jezus was onschuldig. Hij stierf om onze fouten. Hij betaalde de straf die wij verdienden. Hij leed verschrikkelijk! Waarom? Omdat Hij zoveel van ons houdt, dat hij daar zijn eigen leven voor wilde geven. Hij overwon de dood, zodat wij voor altijd mogen leven! Speciaal voor jou en mij.
Ons leven ligt bevrijd, in Zijn doorboorde hand.

Dit alles gebeurde op Goede Vrijdag. Voor Jezus een verschrikkelijke dag vol leed, pijn en eenzaamheid. Hij overwon toen hij drie dagen later opstond en de dood overwonnen was. Daarom mogen wij feest vieren. Maar laten wij het leed, dat Hij moest ondergaan voor ons, niet zomaar vergeten.

Sta stil.. bij de pijn van Goede Vrijdag
Wees blij.. om de Overwinning
Leef.. in die overwinning.

Gezegende paasdagen!

Goede Vrijdag

Lucas 23

33 Aangekomen bij de plek die de Schedelplaats heet, werd hij gekruisigd, samen met de twee misdadigers, de een rechts van hem, de ander links. 34 Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen. 35 Het volk stond toe te kijken. De leiders hoonden hem en zeiden: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden als hij de messias van God is, zijn uitverkorene!’ 36 Ook de soldaten dreven de spot met hem, ze gingen voor hem staan en boden hem zure wijn aan, 37 terwijl ze zeiden: ‘Als je de koning van de Joden bent, red jezelf dan!’ 38 Boven hem was een opschrift aangebracht: ‘Dit is de koning van de Joden’. 39 Een van de gekruisigde misdadigers zei spottend tegen hem: ‘Jij bent toch de messias? Red jezelf dan en ons erbij!’ 40 Maar de ander wees hem terecht met de woorden: ‘Heb jij dan zelfs geen ontzag voor God nu je dezelfde straf ondergaat? 41 Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden. Maar die man heeft niets onwettigs gedaan.’ 42 En hij zei: ‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.’ 43 Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’

44-45 Rond het middaguur werd het donker in het hele land doordat de zon verduisterde. De duisternis hield drie uur aan. Toen scheurde het voorhangsel van de tempel doormidden. 46 En Jezus riep met luide stem: ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest.’ Toen hij dat gezegd had, blies hij de laatste adem uit. 47 De centurio zag wat er gebeurd was en loofde God met de woorden: ‘Werkelijk, deze mens was een rechtvaardige!’ 48 De mensen die voor het schouwspel samengekomen waren en de gebeurtenissen hadden gadegeslagen, keerden terug naar huis, terwijl ze zich op de borst sloegen. 49 Alle mensen die Jezus gekend hadden waren op een afstand blijven staan, ook de vrouwen die hem vanuit Galilea gevolgd waren en alles hadden zien gebeuren.

Dream

Clubhuis

Sinds gister is mijn kamer officieel als clubhuis voor de Rianka-, Sanne-, Jeanine-, Jeanique- en Ada-club omgedoopt en ingewijd. De girls kwamen gezellig op bezoek in mijn nederige stulpje, flabbergasted van het feit dat er ook studentenkamers bestaan die wél netjes opgeruimd én groot zijn. Een heerlijk diner afgesloten met een potje Boonanza. Hoe gezellig! Dat is voor herhaling vatbaar!;-)

Het diner


Boonanza!


Natuurlijk ook even op film vastgelegd

(L)Efie

Gister vierden both my sis Eve and my little nephew Levi hun verjaardag! Voor Levi de 2e keer, voor Eefje alweer de 31e keer!

Eefje alweer 31! Ik weet nog dat ze haar 21e verjaardag vierde. Toen vond ik haar echt al heel oud en volwassen. Nu ben ik zelf alweer hard op weg naar de 21 en merk dat het eigenlijk maar weinig voorstelt, en dat die echte volwassenheid ook nog wel even op zich laat wachten.

Eefje was (en is nog steeds natuurlijk(A)) altijd echt zo'n voorbeeldzus voor mij. Eigenlijk waren al mijn zussen dat wel (sorry Wout, maar op jou hoefde ik nou echt niet te lijken(A)). Maar eigenlijk iedereen wel op een heel andere manier. Maar nu is Eefje aan de beurt.

Ik herinner Eefje van vroeger als de zus die mij altijd troostte en verwende als ik ziek en zielig was. Onderstaande foto is zo'n typisch geval.



Zielige zieke Ada, en lieve medelevende zus Eefje!;-) En niet alleen als ik ziek en zielig was, maar ook als ik boos en zielig was. Als ik boos was rende ik altijd zo hard mogelijk naar boven en sloot ik mezelf op in de badkamer. Met in mijn hoofd: ik kom er NOOOOIT meer uit! En dan zat ik daar in de badkamer op de wasmachine zielig te doen. En dan kwam mama naar boven: 'Ada, kom nou!' En Ada: 'nee, nooit!' en dan kwam papa: 'Ada..!' En dan probeerde Tiny het nog eens (maar daar had ik op zo'n moment meestal net ruzie mee gehad, dus dan kwam ik al helemaal niet).
Eefje kon mij er op een of andere manier toch altijd weer toe zetten om toch die deur toch maar open te doen. Wat een prestatie he?!

Toen Eefje ineens de wereld ging verkennen heb ik dat stiekem wel gemist hoor! Kon ik mezelf niet eens meer opsluiten in de badkamer, omdat er anders kans was dat ik er nooit meer uit zou komen..
Maar gelukkig vertrouwde ze me gister toe dat ze tegenwoordig Amersfoort al te ver vindt om te wonen!;-)

Uitpuffen

Na een paar dagen lang non-stop mijn leven toegewijd te hebben aan het maken van een onderzoeksverslag, heb ik vanavond eindelijk weer even een leven. De conceptversie is af, en al wat mij te doen staat (tot maandag) is feedback geven op het verslag van een ander. Mijn onderzoeksverslag kan dus even mijn hoofd uit. Heerlijk!

Vandaag maar gelijk ingepland als uitpuf dag, afgezien van nog een paar uurtjes aan een opdracht voor een ander vak (testconstructie) en nog en opdrachtje voor diagnostiek. Eindelijk van de zon genoten! Lekker even mijn drukke-dagen-frustatie eruit gegooid door een koopdrift aanval. Vanavond wordt ingepland als een gezellige tv-kijk(WIDM finale!)/musiceer/terras-avond met mede-Utrechtenaar Tirza!

Daarnaast goed nieuws vanuit het ziekenhuis (aangezien pa nooit blogt zal ik het maar doen): er is niks verandert en pa hoeft over 2 mnd pas weer terug te komen! Nu nog hopen dat Juda uit zjn zielepiet periode vandaan komt!

Lentegroet

De bloemetjes zijn weer aan het uitkomen, het zonnetje komt steeds meer een beetje door, twijfel over een zomer- of winterjas, laarzen of gympies/pumps, de garden collectie bloemenjurkjes van de H&M is binnen.. Het is lente!

Wat kijk ik altijd uit naar dit seizoen. Het voelt als een nieuw begin. Alles leeft weer op. Ineens ziet de wereld er zoveel fleuriger uit! Boeie dat er nog bergen gegevens liggen die nog verwerkt moeten worden in onderzoeksverslagen, diagnostische verslagen enzovoorts. Het is lente! En zelfs als ik dan dagen lang achter mijn laptopje zit te werken voor die té strakke deadlines, word ik weer helemaal gelukkig als ik door m'n raam een glimpje zon zie schijnen.

Komende week blijft het voor mij nog bij zon opvangen vanuit mijn kamer, en af en toe een tochtje op de fiets naar de uni (als m'n band weer geplakt is). Maar.. toch is dát al genieten!

Een blije lentegroet!;-)

Catalogus-liefde

Om de zoveel tijd valt hij weer op de mat; de H&M catalogus. In een woord verleidelijk! Zelfs nu ik praktisch naast de H&M woon voel ik nog een sterke drang om die gids erbij te pakken, al het leuke op internet op te zoeken, de H&M shop-online nog flink door te kammen, en voor veel geld aan kleren in te slaan. Om uiteindelijk 90% weer terug te sturen.

Voor een ieder (mannen) die dit onbegrijpelijk vindt, even de voordelen op een rijtje:

• Je kunt alles passen wat je altijd al had willen passen maar nooit durft te passen omdat
• ... het eigenlijk wel heel lelijk lijkt maar het misschien per ongeluk toch leuk zou kunnen zijn
• ... je al met 2 armen vol bij de paskamers aan komt lopen
• ... je altijd al denkt dat zoiets jou nooit zou staan, maar je het toch voor de zekerheid even wil passen
• Je kunt zoveel bestellen als je wilt, achteraf stuur je 90% weer terug en betaalt ook maar slechts die 10% (die €5,- + €1,- verzendkosten zijn dan verwaarloosbaar)
• Geen wachtrijen vol hysterische mensen
• Je hoeft niet eerst de helft weg te hangen omdat je weer teveel kleren van de haakjes hebt gehaalt
• Geen schaamte omdat je 3/4 van je volle armen na het passen weer op het rekje terug moet hangen
• Je hoeft niet te wachten op slome kassajuffrouws/-meneren

Dus.. Ik denk toch dat ik de verleiding weer niet ga kunnen weerstaan en dat er binnenkort weer zo'n leuk pakketje bij de familie van Twillert thuisbezorgd gaat worden..

Love it!

Red de stufi!

Er staan grote bezuinigingen voor de deur. Zo staat de studiefinanciering flink ter discussie. Bezuinigingen mogen echter niet ten koste gaan van de toegankelijkheid van het (hoger) onderwijs. Sterker: juist in tijden van economische stilstand zijn investeringen in het onderwijs van groot belang.

PETITIE

Wij
Bezorgde scholieren, studenten, ouders en andere belanghebbenden bij goed en toegankelijk onderwijs,

constateren
Dat door de overheid wordt nagedacht over verregaande bezuinigingen op het hoger onderwijs, zoals het afschaffen van de studiefinanciering.
Dat bezuinigingen op het HO op gespannen voet staan met het uitgangspunt dat goed en toegankelijk onderwijs voor iedereen dient te zijn.
Dat het niet hoort dat een deel van de jongeren niet meer gaat studeren uit financiële overweging of dat studenten zo veel moeten bijwerken dat hun studie er onder lijdt.

en verzoeken
Niet te bezuinigen op het (hoger) onderwijs en de studenten. De toegankelijkheid van het hoger onderwijs te waarborgen door niet te bezuinigen op de studiefinanciering. En juist nu te investeren in de kwaliteit en toegankelijkheid van het (hoger) onderwijs.

(Tekst gejat van http://petities.nl/petitie/red-de-stufi)

Help de student zijn studententijd door en teken de petitie: red de stufi!

http://petities.nl/petitie/red-de-stufi

Foutheid van Duitse bodem..;-)

Limburg the Movie

Op woensdag 10 maart in het clubhuis van werkgroep 10 te Odijk is de film 'Limburg, the Movie' van Tessa Wisse in premiere gegaan. Deze film is gemaakt naar aanleiding van een real life soap over het leven van negen studenten die op vakantie zijn in het rustieke Limburg. 'Limburg, the Movie' houdt de kijker een spiegel voor.

'Limburg the Movie' geeft een beeld van het (vakantie)leven van de hoofdrolspelers Madelon, Lianne, Tirza, Martine, Tessa, Marije, Sjoukje, Lydia en Ada. In deze real life soap kan het niet lui genoeg en is tegelijkertijd niets te gek. Het schetst een beeld van de niet-gemiddelde pedagogiek student. Tranen gelachen, onnozel gedaan, en ten slotte tevreden.. het licht uit gedaan.

De hoofdrolspelers kwamen per luxe touringcar of per bicyclette naar de premiere. Na een verbluffende entrance en een kostelijk diner begon de 105 minuten durende film. Na afloop blijken de hoofdrolspelers trots op het resultaat en bevelen hem aan bij de rest van de wereld.
Voor reservering, neem contact op met één van de hoofdrolspelers.

Baalmomentjes

• Sta je op, ligt er WEER sneeuw
• De mandarijntjes in de aanbieding; verrot en nog steeds €2,-
• Dik rood staand
• In een wat-zou-ik-eens-gaan-doen bui
• Heb je bedacht toch maar eens aan die berg was te beginnen, heeft iemand dat net iets eerder al bedacht
• Nobody to socialize (doe eens 'ff niet zo druk allemaal!)
• Halfdode planten (owja, die moeten ook water!)
• Eigenlijk wel genoeg te doen, maar je er gewoon niet toe kunnen zetten
• Love is in the air.. Alleen niet in the air waar ik in leef (zoo, dat klinkt wanhopelozig!)
• Weer teveel eten gekookt
• Wachtend op de volgende GTST-aflevering (ja, dat volg ik tegenwoordig sinds ik op kamers zit)

Geluksmomentjes

• Gister genoeg nasi hebben gemaakt voor 2 dagen; Diner is ready in 3 minutes!
• Een dagje de afwas laten staan; nobody cares!
• Zonneschijn
• Skypen met Juda
• Een fiets die het weer doet (zóveel beter dan in een opgepropte 11!)
• Een hele middag inplannen voor een opdracht, en maar de helft van de middag nodig te hebben
• Mail; je hebt 2 bioscoopkaartjes gewonnen!
• Per toeval ineens in 1x EO-jongerendag veldkaartjes besteld (terwijl ik nieteens wist dat op dat moment de reservering open ging!)
• Bedenk je dat je midden aan een verlaten bosweggetje in Doorn 20 minuten op de bus moet gaan staan wachten, komt er ineens een bus aanrijden die ook nog voor je stopt
• Staat de trein daarna ook nog direct klaar
• Op Utrecht Centraal een bus die je bijna voor je huis afzet (wist niet eens van het bestaan af!)
• Loop je langs twee jongens die soort van een scooter proberen te stelen of iets wat er op lijkt, schrik jij ze af ipv zij jou
• Laptoppend in bed met een lekker muziekje uit de speakers van m'n tv in m'n heerlijke kamer(tje)
  
  

Lentekriebels en SPSS

Helemaal ontregeld van die heerlijke lentekriebels die er in de lucht hangen vergeet ik helemaal mijn blog een beetje up to date te houden. Op twitter ben ik dan nog net iets actiever. Maar ik zal mijn best doen!



Eerst even over de combinatie Lentekriebels en SPSS. Voor de leken onder ons, SPSS is een heeerlijk programma waarop je statische gegevens kunt berekenen. En aangezien ik nu midden in de diagnostiek en onderzoeksvaardigheden zit, ben ik helemaal into SPSS. Dus je snapt wel dat SPSS helemaal vergelijkbaar is met lentekriebels. Ineens is het er, je sombere stemming verdwijnt als sneeuw voor de zon (deze winter kan dat heel letterlijk opgevat worden). Dus.. ik ben helemaal gelukkig!

Verder heb ik deze week Utrecht eens even flink onderzocht door middel van diverse fietstochten. Al met al toch heel wat afgefietst, en wel 3 routes naar de uithof ontdekt, waarvan één van 25-30 minuten (via De Bilt), één van 15-20 minuten (de bus 11 route) en één van 10-15 minuten (binnendoor via o.a. het Wilhelminapark). Drie x raden welke route ik nu altijd naar de uni neem.



Na de eerste uni-gerelateerde fietstocht begaf gelijk mijn ketting het, gelukkig pas hier in de straat. Fietsenmakers ook weer blij; weer een oud krotje om op te lappen en *ping* weer €10,- in de kassa. Kijk, dát maakt het leven als student nou duur. Niet dat er thuis iemand was die mijn ketting maakte, maar dan was mijn vader iig nog wel bereid de rekening te betalen..;-)

Maar.. Volgens mijn zijn jullie wel weer aardig op de hoogte! Geniet van deze heerlijke zonnestralen en de blauwe lucht, want als je het nieuws moet geloven zit er alweer sneeuw aan te komen..!

Logeetje

Terwijl Robin een poging doet tot slapen, lig ik nog even in het donker te laptoppen in bed. M'n oudste neefje als eerste echte logé!

Vanmiddag eerst per bus en trein naar Utrecht gereist. Paar leuke dvd's ingeslagen, boodschappen gedaan en aangezien ik niet zoveel kookzin meer heb op vrijdagavond, vonden we pizza's bestellen wel een heel goed idee! Na de pizza's een dvdtje in de tv, en wat was ik blij met zo'n technisch neefje; hij kreeg de dvd-speler gewoon aan de praat (ikzelf had 'm alleen nog maar zover gekregen dat het tv-beeld door het dvd-beeld heen liep)!
En nu.. na popcorn etend en cola drinkend een filmpje te hebben gekeken ligt Robin (denk ik) net te slapen en lig ik nog even een blogje te typen in bed.

Doet me denken aan mijn logeerpartijtjes bij mijn grote zussen. Vooral bij zus Margriete ging ik nog wel eens een paar daagjes logeren. Als klein meisje all by myself reizend naar de grote stad Rijswijk waar ze toen nog woonde. En ook bij de rest logeerde ik als kleine zusje. Altijd helemaal geweldig!

Dus nu ben ik van logeetje in logeer-tante verandert. Ook leuk! Dus ik zou zeggen.. kom maar op met die knuffelberen!

Laura Jansen

HHB

Als ondertussen bijna deskundige op het gebied van de huishoudbeurs nog maar even een kleine samenvatting van de ditjes en datjes op HHB 2010:

* Shopper(van die karretjes waarover je non-stop struikelt)-haat
* Negenmaandenbeurs-trauma ('aanstaande moeders??!')
* Proeflokaal smaakt goed (wel een ID trauma voor Jeanique..;-))
* Een en al medelijden met mannen die meegesleurd worden door vrouwlief
* Onbegrip dat die mannen zich laten meeslepen
* Iedereen die elkaar totaal plet om maar die ene nieuw soort malteser (dat snoepje) te mogen proefen (GRATIS!)
* Daardoor een bitchfight vergelijkbaar met een kabinetsruzie
* Minstens 10 kilo p.p. aan onzin meesleuren (waar je nog voor betaald ook)
* Nieuw soort foto: 'Kissed by a Zebra'


Beter is zoiets niet te omschrijven..;-)

Juda Matthias

Hij is er hoor, de kleine Juda Matthias, zoontje van zwager Peter Frans en zus Tiny. Hij kreeg ineens zin om te komen terwijl moeder sliep op tante Ada haar bed terwijl vader feest vierde op de bruiloft van vrienden. Opa gelijk uit bed gesprongen, klaar om naar het ziekenhuis te sjeezen omdat vader niet te bereiken is. Oma paniekerig omdat Juda haast blijkt te hebben. Vader nog net op tijd op zijn dooie gemakje met moeder naar het ziekenhuis, en binnen een uur ligt daar een huilende Juda in de armen van moeder.

Tante Ada wordt gebeld onder haar studenten-macaroni-maal en besluit zo snel mogelijk haar nieuwe neef te gaan bewonderen. Hup op de fiets, langs de Utrechtse grachten, naar de H&M, een leuk pakje kopen, op naar het station, trein in, bus in, ziekenhuis in en daar krijgt ze Juda in haar armen gedrukt. Helemaal verliefd oppert ze een adoptie. Beetje jammer dat vader en moeder ook helemaal verliefd zijn op hun kleine zoontje. Voor mij blijft het dus de tante rol.



Een paar uur later nog steeds verliefd op dit lekkere jochie:

Valentijn roots

In het jaar 496 werd door ene paus Gelasius de 14e februari uitgeroepen tot de dag van de Heilige Valentijn. Op die dag was het de bedoeling dat een meisje een brief schreef aan een jongen, en een jongen een roos gaf aan een meisje.


Volgens de historische achtergrond werd het Romeinse vruchtbaarheidsfeest vervangen door het Valentijnfeest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men het door Valentijnsdag.

De legenden die de ronde doen over Valentijn draaien rond de veroordeling van Valentijn tot de doodstraf. Vlak voor zijn vonnis zou hij een briefje met een bloem aan het dochtertje van de gevangenbewaker gegeven hebben met de woorden: 'van je valentijn'.

Al met al gaan er veel verhalen rond en moet je voor de precieze detaisl en uitleg maar gewoon lekker zelf gaan googlen!

Tot zover mijn bijdrage aan Valentijn dit jaar!

Update

Na 2 dagen de student uithangen in de leukste studentenstad van Nederland voel ik me al helemaal thuis in dit leventje! Het voelt alsof ik hier al tijden woon. Heerlijk!
's Ochtends lekker rustig aan wakker worden omdat je in een kwartiertje op school bent. Ineens tijd om te ontbijten en rustig wakker te worden met een kopje ochtendmelange. Daarna optijd aankomen op school, geen last van treinen of bussen die niet rijden.

Op de Uni wordt me de studentenrealiteit gelijk even voor ogen gesteld. Een nieuw vak, klinische onderzoeksvaardigheden, waarin ik ga leren om testen af te nemen. Heel praktisch dus. Wordt heel veel werk, maar lijkt me erg leuk. Zo moet ik o.a. een grote test gaan afnemen bij een 'normaal' kind tussen 8-10 (wie meldt zich aan?;-)) Ik moet daarvoor trouwens ook nog heel veel oefenen, dus ik zoek nog slachtoffers (mag iedereen zijn, ongeacht leeftijd of wat dan ook).

Aan het eind van de middag toch maar weer verder gegaan met het vrije blije studentengevoel. Met 3 medestudentjes Tirza, Martine & Marije couscous gegeten op de té hippe kamer van Tirza, die toevallig heel dichtbij de mijne is. Dus ik op een te hippe stationsfiets (probeer eerst nog per ongeluk de verkeerde open te krijgen) langs de oude gracht naar Tirza's huisje. Alle studenten als eendjes in een rij op hun verrotte fietsjes op een glibberige straat.

Nog even met z'n allen 'Wie is de mol' gekeken, en daarna weer op weg naar huis. Het langste van de hele rit is alle kettingen los maken en alle supersonische lichtjes bevestigen. Maar dan heb je ook wat! Al duurde de terugrit wel iets langer door een kleine omzwerving (welke brug en welk straatje moest ik ook alweer hebben?)..

Nu nog met een pak multivit voor m'n neus. Die moet morgen toch echt op, dus met nog een glaasje in de hand wens ik jullie een goede nachtrust!

Uitwonend

Sinds gister woon ik er. Een heel gezellig straatje in Utrecht. Een winters tafereeltje. Sneeuwvlokjes dwarrelen neer op de grote huizen met grote ramen, mooie houtbewerkingen, grote ramen, grote deuren, op de 'mary-poppins'-like lantaarnpalen en op de vele verrotte stationsfietsen.

Ik lekker binnen aan m'n kopje thee, ook nog gezond aan het doen met een bak druiven voor m'n neus, en goed bezig met het handboek 'psychodiagnostiek voor de hulpverlening aan kinderen' op m'n schoot.

Een heerlijk grote kamer. Een keuken waarin ik m'n eigen prakkie kook. Nu echt alle boodschappen zelf doen (incl. dingen als bakboter die ik dus vergat). Leuk!

Van dit huis krijg je spontaan muzikale inspiratie, overal om me heen hoor ik mensen muzikaal doen. Ik ben van plan een poging te gaan doen tot piano leren spelen, en er staat ook een gitaar dus mijn gitaar kwaliteit ben ik ook van plan uit te breiden.
Al schaam ik me wel een beetje als er opeens iemand langs m'n deur loopt.. AMATEUR!

Kortom; ik vermaak me hier wel! Vereenzamen? Mijn hele agenda is nu al volgepland met bezoekjes! Dus, don't worry!

Ps. Ik kan nog even geen foto's plaatsen, heb mijn snoertje thuis in Bunschoten laten liggen. Dus dat komt nog!

Beautiful Blogger Award

Ook ik heb 'm in de wacht gesleept: de 'Beautiful Blogger Award'


Maar.. ik moet er nog wel iets voor doen. Namelijk; 7 feiten over mezelf op een rijtje zetten.

Wist je dat
1. Ik vanaf morgen (08/02) officieel geen Spakenburger maar een echte Utrechtenaar ben
2. Ik vroeger al droomde van studeren aan de universiteit Utrecht en wonen in die gave stad
3. Ik Spakenburg toch stiekem wel een beetje zal missen (nooit gedacht!), maar ik er nog elk weekend te vinden zal zijn
4. Ik zelfs zin heb in het huishoudelijke aspect
5. Ik alleen een hekel heb aan stofzuigen (iemand zin?)
6. Ik op zoek ben naar een kamer in Utrecht voor vanaf mei
7. Ik nu voor het eerst in m'n leven ga verhuizen

Deze award moet nog een 7x doorgegeven worden. Maar mag niet dubbel doorgegeven worden, als ik het goed begrijp. Het wordt me wel heel lastig gemaakt, maar ik heb toch een ideetje. En hou het maar gewoon bij 1x doorgeven.

Ik geef de Beautiful Blogger award door aan mijn lieve neefje Levi Heek om hem te stimuleren wat meer te bloggen!;-)

After-Limburg

Na vijf dagen even helemaal uit het dagelijks ritme te zijn geweest, doe ik nu een poging weer terug te komen in het dagelijks ritme. Een hele berg (belangrijke) mails doorwerken, tas uitpakken, bijslapen, foto's uploaden, en een after-Limburg blog schrijven.

Het avontuur begint op maandagochtend als ieder in haar woonplaats op de bus, op de fiets, en in de trein stapt. Na wat aan sneeuw gerelateerde vertragingen stappen er 8meiden in Utrecht op de IC richting Maastricht. In Den Bosch stapt de 9e ook in. De reis eindigt op station Heerlen, en na een busritje lopen de 9 meiden de hekken van landgoed Brunssheim door. Het besneeuwde park in de heuvels ziet er sprookjesachtig uit, en ook het huisje is boven verwachting. Na de schoonmaaksters eruit gezet te hebben wordt er gelijk een thuis van gemaakt. De bedden komen op 1 gezamelijke slaapkamer, de overige slaapkamers worden bagage en omkleedkamers, de keuken wordt ingedeeld, er komen kaarsjes en een gevulde snoeppot op tafels, er wordt een enorme schaal met theezakjes gemaakt.. Even later zit iedereen met pantoffels aan en lekker warme plaids op de bank met een kop thee in de hand. Het is zo heerlijk in het huisje dat ze lekker binnen blijven, de chinees (die 'wablief' zegt) komt eten brengen dus zelfs eten koken hoeft niet. 's Avonds wordt er nog een mooie film gekeken.

Dinsdag begint lekker rustig aan.. Vooral niet te vroeg op! Na het ontbijt/de brunch staat het cadeautjesspel op het programma. Inclusief grappige zelfgemaakte opdrachten. Aan het eind ben ik erg blij met mijn gescoorde cadeautjes. Gelukt!
Aan het eind van de middag pakken we de trein naar Valkenburg. Het is een druilerige dag, en in Valkenburg is er in dit seizoen geen kip te bekennen, dus we vluchten, naar aanleiding van een goede tip, een pool-café in.


Na een uurtje poolen eten we ons vol in een heel gezellig restaurant, in de hoop er veel energie van te krijgen. Na de maaltijd gaan we namelijk lasergamen. En wel.. in een grot! Heel gaaf/spannend/cool! Na een uur helemaal bezweet, moe, met spierpijn verlaten we de grot om weer terug te keren naar ons huisje.

Woensdag wordt de chilldag. Net of we nog niet genoeg gechilled hadden. Er worden boodschappen gedaan voor het avondmaal, er wordt weer een leuke film gekeken, er worden veeel spelletjes gedaan, er wordt muziek gemaakt, en er wordt dus een lekkere maaltijd in elkaar gezet; een soepje, pasta-salade en wraprolletjes a la Tessa!

Donderdag staat Maastricht in de planning. Maar aangezien een aantal het chilldagje zo goed beviel, is bijna niemand meer in voor een dagje Maastricht. Maar Marije en Ada hebben wel zin, dus reizen ze samen af naar Maastricht. In de bus bedenken ze een spel om de rest toch een beetje actief te houden. Het wordt een soort van Wie Is De Mol spel. De meiden moeten 's avonds als bepaald typetje verschijnen, en als de typetje moeten ze overdag een bepaalde foto maken. De mummie moet een foto in het bos, de badjuf moet een foto in bad met een hele boel schuim, de schoonmaakster moet met buitenstaanders op de foto, het 'lekkere ding' Theo moet op romantisch dinertje met Tirza, en de hoogzwangere vrouw moet een 'bevalhouding' foto maken.
De mol heeft de opdracht bij alles dwars te liggen (zoals alle wc-papier te verstoppen), en bij de foto's te zorgen voor op elke foto een afwasborstel. Staat er een afwasborstel op de foto, dan krijgt de groep punten aftrek (wat zij dan nog niet weten).

Naast de foto-opdrachten krijgt elke deelnemer ook nog een geheime opdracht. Wordt deze opdracht gehaald zonder dat de rest het doorheeft, dan worden daar ook punten mee verdiend. Deze opdrachten waren opdrachten als; 'verstop de snoepjes', 'zorg dat een ander met een trui verkeerd om op de foto gaat' en 'kom achter de geheime opdrachten van de rest'.
Naast deze opdrachten kan de groep ook nog punten verdienen door vragen te beantwoorden die Marije en Ada vanuit naar Maastricht stuurden. Is het antwoord goed, dan komt de volgende vraag. De mol saboteert de boel door de rest het verkeerde antwoord te laten sturen.

Al met al komt er uiteindelijk van een chill dagje niet zoveel terecht. De meiden in Maastricht zien geen winkel van binnen omdat ze zo druk zijn met Maastrichtenaren vragen naar leuke weetjes over Maastricht en over carnaval. Daarnaast hebben zij ook een opdracht van de rest, namelijk Roodkapje naspelen in Maastricht. Daarvoor moeten ze als roodkapje op de Sint Servaasbrug aangevallen worden door de wolf, moeten ze op het Lieve Vrouwenplein op de foto met grootmoeder, en moeten ze foto's verzamelen van een grote neus, mond, oren en ogen.


Als de meiden uit Maastricht terug komen doen ze net of er niks aan de hand is. Half 10 is namelijk pas de tijd dat het spel verder gespeeld gaat worden (met de typetjes). Dus na het eten van mislukte (maar wel lekkere) pannekoeken, en na het kijken van 'Wie is de Mol' wordt het pas menens.
Om klokslag half 10 verschijnen de meiden als de typetjes. Er wordt door Marije een levend-poppenkast verhaal verteld, de typetjes zijn de hoofdrolspelers.

Daarna wordt gecontroleerd op de foto's en de geheime opdrachten, en wordt de stand opgemaakt. Het aantal punten wordt uitbetaald in spekjes.
Ook de foto's van het sprookje worden gecheckt en helemaal goedgekeurd.

Het belooft nog een gezellige lange avond/nacht te worden.

De volgende ochtend, veel te vroeg, is iedereen druk in de weer om de spullen te verzamelen. Het huisje wordt weer in oorspronkelijke staat terug gebracht, de vuilnis wordt gedumpt, en de meiden verlaten het landgoed Brunssheim om terug te keren naar huis.

Meiden; het was echt super!:-)