30.04.2009

Stel je voor...

Het is koninginnedag. Je staat in Apeldoorn tussen een grote menigte mensen bij paleis het Loo opgepropt om een glimp van de koningin en de rest van het koninklijke huis op te vangen. Net als alle anderen uitgedost in rood, wit, blauw en vooral oranje en in een lekkere stemming in de heerlijke zon. In de verte zie je de bus al aan komen. Met je fototoestel in de aanslag ga je nog even op je tenen staan om het extra goed te kunnen zien. Nu is de bus vlakbij. Zij zwaaien, jij zwaait. Leve de koningin!
Dan opeens een knal. Je wordt de lucht in gelanceerd. Met een harde knal beland je op de grond. Mensen gillen, hulpverleners rennen op je af, grote paniek! Langzaam maar zeker voel je het leven uit je weglopen. Dan.. is alles zwart.

Of...

Je staat 1000 meter verderop in het Oranjepark. Uitgedost in een kleurrijke outfit. Je hebt net de koningin en de hele koninklijke familie langs zien lopen over de oranje loper. Je foto's zijn gelukt, Maxima lachte naar je, het is lekker weer, iedereen is in gezellige en saamhorige vrolijke stemming. Met een smile op je gezicht en een joekel van een zonnebril waardoor de wereld er nog extra (oranje) helder uitziet loop je langs de activiteiten in het park richting de Historische Optocht. Ineens zijn er opvallend veel mensen aan het bellen. Hun gezicht staat bezorgd. Ook jou telefoon gaat: 'Gaat alles goed?'. Je blijkt ontsnapt te zijn aan een aanslag.
Langzaam maar zeker kom je steeds meer te weten. De saamhorigheid is er nog steeds, maar nu totaal omgeslagen in een bedroefde stemming. De activiteiten worden afgelast en verslagen druip je huiswaarts. Deze koninginnedag is alles behalve een feest.
Op het station word je nog geinterviewd voor RTV Utrecht, je doet je verhaal.
Even later ben je thuis en besef je steeds meer wat een ramp er is gebeurt. En wat een geluk je had. Jij bent veilig thuis.

Gelukkig hoorde ik met mijn vriendinnen bij de laatste groep.
Maar... Wij hadden het ook kunnen zijn.

30.04.2009 - een onvergetelijke koninginnedag...
Vergeet de gewonden en de nabestaanden niet in je gebed!