Dus... nog even en ik ben, als het goed is, officieel ingeschreven aan de Universiteit van Utrecht, de opleiding Pedagogische Wetenschappen!
Nog een heel werk, dat inschrijven. Maar vergeleken met alle andere poespas om het studeren heen, valt het inschrijven zelf totaal in het niet. Je wordt helemaal doodgegooid met studiefondsen, universiteitsfondsen, studieverenigingen, studentenverenigingen, faculteitsverenigingen, Utrechtse studenten tijd, studentenintroductiekamp, faculteitsintroductiekamp, faculteits introductie en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En terwijl je met het ene wordt doodgegooid, mag je andere dingen weer helemaal zelf uitzoeken.
Heel vroeger lagen de boeken die je nodig had gewoon op school. Hoe die er kwamen? Geen idee!
Een paar jaar later, toen je al naar De Grote School mocht, kreeg je elk jaar netjes een boekenlijst met daarop precies wat je (vader) moest bestellen.
Nu moet IK zelf het hele internet afstruinend, gegevens verzamelend een boekenlijst in elkaar flansen.
Vroeger bracht mamslief me naar school, smeerde m'n brood, zwaaide me uit. Op de middelbare school was ze er aan het begin nog wel om me uit te zwaaien, terwijl ik, al heel volwassen met mijn zelf-gesmeerde-brood in mijn Eastpack naar school fietste. Tegenwoordig verkiest ze toch het uitslapen boven dat en moet ik straks helemaal alleen voor dag en dauw met Het Openbare Vervoer naar de Universiteit terwijl zij nog op een oor ligt.
Is dat het nou, wat Grote Mensen altijd bedoelen met ZELFSTANDIG worden?
1 opmerking:
Ja welkom meid, in de wereld die "volwassen" heet.
Wat zou je soms nog terug verlangen naar de tijd van toen, hè. Toen alles nog makkelijk en bijna vanzelf ging. Toen het geplette lieveheersbeestje of je losse veter je grootste probleem was...
Maak er wat van met je studie!!!
Groetjes, Menrike
Een reactie posten