Dancing in the rain

In de vorige blog schreef ik al: 'Life isn't about waiting for the storms to pass, it's about learning to dance in the rain!'
Afgelopen weekend was zo'n typisch 'dance in the rain' weekend. Een paar daagjes camping- en festivallife op het Xnoizz Flevo Festival!

Met alle campingspullen die pas woensdag op donderdagnacht goed en wel ingepakt zijn, rijden Jeanine en ik donderdagochtend richting het Xnoizz Flevo Festival. Achter alle visjes en volgepropte auto's aan en de gele borden volgend kan het zelfs bij ons niet missen! Na leuke buren gezocht te hebben dumpen we onze tent, die binnen 5 minuten staat(!) en maken we de boel een beetje gezellig met een tentzeil van met bloemetjes, lekkere campingstoeltjes en een te hip campingtafeltje. Na drie keer heen en weer zijn gelopen naar auto, is het resultaat: een volle tent, en blauwe/rode armen. Na nog 1,5 uur wachten op het polsbandje kan voor ons het festival echt beginnen!

Op het eerste gedeelte van het festival meten we onszelf al gelijk een hippe festival look aan. Jeanine met hoedje, ik met een vintage sjaal om m'n hoofd. Want, op een festival kan alles, toch?! Dat we dé ultieme festival look hebben blijkt als we geronselt worden door NOS headlines voor een quote. Met een grote camera op onze neus moeten we omstebeurt ons zegje doen over hoe leuk Flevo wel niet is. Het is dat het écht leuk is, maar stiekem worden de woorden ons wel een beetje in de mond gelegd. En een paar tellen later worden we gestrikt voor een 'fotoshoot' voor een nieuw christelijk magazine. Die festivallook is blijkbaar helemaal festival proof!

De uren en dagen die volgen bestaan overdag vooral uit strand-hangend naar lekkere muziek luisteren en de avonden vooral uit je uitleven bij de mainstage concerten, de disco en niet te vergeten de silent disco!

Nog enkele belangrijke ingredienten die het festival helemaal tot een succes hebben gemaakt: onze hooggewaardeerde gasten (Sanne, Lianne, en Michiel!), een koude douche, wachtrijen kunnen omzeilen, maaltijdsalades uit een klein plaatsje waarvan ik de naam kwijt ben, de cd van The Baseballs in de auto, het hardst kunnen schreeuwen, de eerste dag al hees, knakworsten op een krentebol, Canei uit plastic wijnglazen, midden in de nacht een gratis broodje unox, je schoen verliezen midden in de silent disco, een halve munt winst op een ijsje, vanuit een opblaasbootje naar een concert kijken.

Ziek-ziek

'Nu weet ik wat het is om écht ziek te zijn' zei mijn vader vanochtend. Na een nacht waarin hij ontzettend veel pijn heeft gehad was hij uitgeput. Natuurlijk wil je je vader nog zo lang mogelijk bij je houden, maar op deze manier? Het klinkt raar, maar je begint te hopen dat hij niet lang meer zal hoeven lijden.

Een 'ziekenhuisbed' in de woonkamer, vanmiddag de ambulance voor de deur voor een bezoekje aan het ziekenhuis, een vader waar steeds wat minder van over blijft. Heel confronterend.

Gelukkig hebben we als familie veel steun aan elkaar. Ook vrienden zijn bijzonder! Hoeveel lieve kaartjes, belletjes, smsjes en gesprekjes ik al heb gehad..! Thanks allemaal daarvoor! Ik snap dat het voor jullie ook niet altijd even makkelijk is om te bedenken hoe je ermee om moet gaan, maar het kleinste gebaar is al heel bijzonder!

In afwachting van hoe dit allemaal af gaat lopen probeer ik niet bij de pakken neer te gaan zitten. Want: Life isn't about waiting for the storms to pass, it's about learning to dance in the rain!
Niet altijd even makkelijk, maar God geeft de kracht en rust om niet alleen te overleven, maar echt te kunnen leven!

Annulering

Zoals de meeste van jullie weten gaat het niet goed meer met mijn vader. Er komen steeds meer klachten bij, de medicijnen stapelen zich op, zijn energie is ver te zoeken. Als hij niet zo'n doorzetter was, had hij al dagen op bed gelegen. Nu beperkt zich dat over het algemeen nog tot middagen. Maar ondanks dat attendeert de dokter er elke week op dat hij er weer slechter uit ziet.

Al met al geen goede tekenen. Voor mij een goede reden om mijn vakantie naar Portugal te annuleren. In deze periode wil ik er zoveel mogelijk zijn voor mijn vader en moeder en voelt het niet goed om weg te gaan. En stel dat er wat gebeurt, dan zit ik kilometers ver weg.

Voor mij dit jaar dus geen zon,zee,strand vakantie. Maar eigenlijk staat mijn hoofd daar ook helemaal niet naar en zit ik er daarom ook niet zo mee. Dit jaar doe ik dus een keer niet mee met de wie-is-de-bruinste contest!;-)

Zolder

Bij het opruimen van de zolder kom je af en toe leuke dingen. Zoals mijn oude knuffelbeer Panda, pop Margriet, oude schoolboekjes, tekeningen, werkstukken over hamsters en paarden. Ook kwam ik oude schriftjes tegen waarin ik altijd soort van dagboekverhaaltjes schreef. Vooral die uit klas 1 waren hilarisch! In het oudste schriftje dat ik tegen kwam stond een leuk verhaaltje voor mijn broer Wouter:

Liefe wouter. Ik ben blij dat jij mijn broer ben. Maar wil je niet stom meer doen? Ik weet wel dat dat op jou leeftijt is. Maar wil je wat aardeger doen. Wand als je dat niet doet krijg je geen kedootjes meer als je 15 wort (als je belefen mag). Dat vind je niet leuk hè.

Laat mij maar een vakantie lang zolders opruimen! Hoe leuk!