30.04.2009

Stel je voor...

Het is koninginnedag. Je staat in Apeldoorn tussen een grote menigte mensen bij paleis het Loo opgepropt om een glimp van de koningin en de rest van het koninklijke huis op te vangen. Net als alle anderen uitgedost in rood, wit, blauw en vooral oranje en in een lekkere stemming in de heerlijke zon. In de verte zie je de bus al aan komen. Met je fototoestel in de aanslag ga je nog even op je tenen staan om het extra goed te kunnen zien. Nu is de bus vlakbij. Zij zwaaien, jij zwaait. Leve de koningin!
Dan opeens een knal. Je wordt de lucht in gelanceerd. Met een harde knal beland je op de grond. Mensen gillen, hulpverleners rennen op je af, grote paniek! Langzaam maar zeker voel je het leven uit je weglopen. Dan.. is alles zwart.

Of...

Je staat 1000 meter verderop in het Oranjepark. Uitgedost in een kleurrijke outfit. Je hebt net de koningin en de hele koninklijke familie langs zien lopen over de oranje loper. Je foto's zijn gelukt, Maxima lachte naar je, het is lekker weer, iedereen is in gezellige en saamhorige vrolijke stemming. Met een smile op je gezicht en een joekel van een zonnebril waardoor de wereld er nog extra (oranje) helder uitziet loop je langs de activiteiten in het park richting de Historische Optocht. Ineens zijn er opvallend veel mensen aan het bellen. Hun gezicht staat bezorgd. Ook jou telefoon gaat: 'Gaat alles goed?'. Je blijkt ontsnapt te zijn aan een aanslag.
Langzaam maar zeker kom je steeds meer te weten. De saamhorigheid is er nog steeds, maar nu totaal omgeslagen in een bedroefde stemming. De activiteiten worden afgelast en verslagen druip je huiswaarts. Deze koninginnedag is alles behalve een feest.
Op het station word je nog geinterviewd voor RTV Utrecht, je doet je verhaal.
Even later ben je thuis en besef je steeds meer wat een ramp er is gebeurt. En wat een geluk je had. Jij bent veilig thuis.

Gelukkig hoorde ik met mijn vriendinnen bij de laatste groep.
Maar... Wij hadden het ook kunnen zijn.

30.04.2009 - een onvergetelijke koninginnedag...
Vergeet de gewonden en de nabestaanden niet in je gebed!

Kleine update

Nog even een kleine update: Pa is na de behandeling van gister vandaag alweer thuisgekomen uit het ziekenhuis! Officieel moest hij tot volgende week maandag blijven, maar het ging zo goed dat hij vandaag al naar huis mocht.
Hij heeft zelfs vanochtend in een hoorcollege voor medisch biologen in opleiding verteld over het verloop van zijn ziekte.
Dus, heel positief tot nu toe!

De Blonkies

Afgelopen week was het eindelijk weer zover dat ik alle Blonkies weer een lekkere knuffel kon geven! Eerst donderdag samen met Tiny en Levi naar het ziekenhuis, op bezoek bij kleine Hagar, en het weekend mochten we de andere Blonkies bij ons thuis verwelkomen.
Met Hagar gaat het steeds een stukje beter. En het is echt een super lekker meidje!


Van het weekend was het ook heel gezellig met de rest! Samen met Jonatan en Mattanja heb ik nog gekke foto's gemaakt:











PS. Check voor alle Blonkies-updates: www.deblonkies.tk

Joseph and the amazing technicolour dreamcoat

Het is dinsdagavond 28 april 2009. Er staan veel mensen in de hal van het Amsterdam RAI theater. De deuren gaan open. De zaal stroomt vol. Oudere echtparen, kleine kinderen, moeders, vaders, jonge stelletjes, gezinnetjes, en Sanne en Ada stromen de zaal binnen. Af en toe nog wat gewissel van plekken (ooh zit ik op nummer 1? Ik dacht dat dit toch écht 9 was!) zit iedereen tegen 20.00 uur. Sanne en Ada hebben ook hun plek gevonden; vak C, stoel 6 en 7. Mooie eersterangs plekken, dat mag ook wel! Ze nemen hun kritische houding aan..



Het kleurrijke spectakel kan beginnen!
Het orkest zet de beginmuziek in, en Sanne begint al gelijk vrolijk haar solo door de zaal heen te galmen. Nog even wachten Sanne, dit is alleen nog maar de muziek!
De vertelster komt op..

Elke droom bestaat pas als jij hem binnenlaat
Gaat ie leven, krijgtie adem, wordtie waar
Of dat hoop ik maar...

Dan klinken Joseph (John (=alternate Joseph) zijn eerste tonen: 'Met ogen dicht' en ook de kindjes komen het toneel op. Gelijk worden we met een spetterende opening achterover geblazen. Aaah dit is leuheuk!

Lang geleden in Kanaan...

Het publiek maakt kennis met Jakob en zoons. Het hele bijbelverhaal over Joseph die wordt voorgetrokken als lievelingetje van zijn vader passeert de revue. In kleurrijke, spetterende, humoristische, muzikale vorm.

Sanne en Ada zijn helemaal flabbergasted van de super sfeerheid!



En als Joseph in de gevangenis beland en daar het liedje 'Sluit alle deuren maar' inzet komen de tissues goed van pas.

Sluit alle deuren maar
Doof alle sterren maar
Demp elk geluid en verduister het licht

Spot maar en fluister maar
haat en verstoot me maar
keer mij de rug toe
vergeet mijn gezicht

Sloop al mijn dromen maar
steel mijn geliefde maar
kinderen van Israel,
zijn nooit alleen!

En de wanhoop nabij
Zal ik sterk zijn en vrij
Want mij is een land beloofd
En daar ga ik heen

Al met al gogogo Joseph!

Kom op nou Joseph, het komt voor elkaar
Kom op nou Joseph, geloof het nou maar
Sjalala, we heffen het glas
Joseph op jou en je regenboogjas!



Een super musical!

Avondje musical eindigt in gevangenschap.

Sluit alle deuren maar, doof alle sterren maar, demp elk geluid en verduister het licht..


Door onze correspondente Sanne Esink

Ada en Sanne kunnen zich vanaf vannacht supergoed inleven in Joseph (gespeeld door John Voois), omdat ze zelf ook in een cel zaten afgelopen dinsdagnacht.
Wat? In de CEL? Sanne? Ada? Ja.
Gevangen. Opgesloten.

Enthousiast en alle nummers meeblerend komen Sanne en Ada het P+R-terrein op bij station Amersfoort. Net terug van een avondje Joseph And The Amazing Technicolor Dreamcoat. Wat een supermusical!

Ada begint vast wat harder te lopen want het is 11.45. Het station is donker, en afgezien van een zwerver en wat verdwaalde reizigers, is het verder verlaten.

Via een vies trappenhuis komen ze uiteindelijk aan bij de auto. Het is koud en de ramen zijn beslagen. Ze rijden langzaam naar de slagboom toe, en Sanne drukt haar pinpas erin (chipknip). Wat? Geen saldo? Chipknip is niet hip. Ada probeert haar Chipknip erin te drukken waar wel 2,10 op staat, maar deze weigert ons slagboompje.
Jullie blijven de rest van de avond hier meisjes...

Ze proberen niet in paniek te raken, maar worden nu toch wel bang. Een Hip Chipknip oplaadpunt staat naar ze te grijnzen op het terrein. Snel rennen ze er heen maar... buiten gebruik.

De bus pakken dan maar? De laatste bus vertrekt om 00.13.. Logeren bij familie @ amersfoort? Die zien ze aankomen.. (Natuurlijk Sanne en Ada weer ).
En de wanhoop nabij, zal ik sterk zijn, en vrij.. want mij is een land beloofd.. en daar ga ik heen!
We kunnen hier toch niet blijven?!?! Maar de slagboom blijft dicht. Hoe ze ook janken en schreeuwen. Sanne valt de slagboom aan en gooit haar gewicht in de strijdt zodat de slagboom misschien bezwijkt en toch opengaat.. (oke dit is verzonnen )

Hee.. Ho effe.. Op de slagboom zit een helpknop. Sanne en Ada wagen een poging door er op te drukken, maar wie zit er nou op dit tijdstip nou in zon centrale?
We hebben weinig hoop.

Krrggg.. kggg.. Hallo, u spreekt met Die en Die van Quality Park. Waarmee kan ik u van dienst zijn?

Een levend wezen!!! Redding?!!
Ze stelt gerust, overlegt met collegas (die er ook nog zitten), vraagt om creditcardgegevens die ze niet hebben.. (poging gewaagd door Wouter te bellen, maar deze poging mislukt). En matst door te goochelen* met de computer. Sanne start de motor, Ada drukt haar Chipknip erin, de vrouw zegt: Dit is een HOGE UITZONDERING!!
Zij roepen BEDANKT. En jawel....

De slagboom gaat krakend en piepend omhoog.

Nee! Wacht maar meisjes, ik krijg jullie nog wel..!
Sanne plankt hem er onderdoor. Ada stapt in en ze rijden in de donkere nacht terug naar ons mooie dorp.

Bevrijd.

Je moet er toch niet aan denken dat je diep in de nacht op zon P+R terrein moet blijven. En niemand kon ons halen, iedereen ligt te slapen, die bel je ook niet wakker.
En als er dan nog wat rare figuren over zon terrein gaan zwerven terwijl jijzelf bibberend in je autootje zit te wachten tot de zon opkomt.. No thanks.

Daarom een warme douche voor de mensen Quality Park!!

* Goochelen = Sanne's chipknip uitboeken, Ada's chipknip voor een uur eerder inboeken, zodat de prijs was lager uitvalt dan €9,- waardoor het bedrag met Ada's chipknip betaald kan worden!

Trots op Spakenburg

Ook al loop ik altijd te schreeuwen dat ik écht niet m'n hele leven in dit dorp wil wonen, stiekem ben ik toch wel heel erg trots op ons mooie dorpje! En ben ik het diep in m'n hart ook wel heel erg eens met dit liedje:

Nederlandse man is een egoïst

Datum: 16.09.08
Bron: reclameweek.nl

Discovery Channel presenteert de grootste studie naar de Europese man ooit. In het kader van het onderzoek genaamd ‘SPECIES: een blauwdruk van jonge mannen’, interviewde Discovery Channel twaalfduizend mannen in vijftien Europese landen over alle aspecten van het ‘man zijn’. In Nederland werden aanvullend vijfduizend mannen uit het Discovery-panel ondervraagd. Het onderzoek bevestigt Discovery Channels rol als expert op het gebied van jonge mannen. Het onderzoek van Discovery Channel maakt labels als ‘metroseksueel’ en ‘alfa man’ overbodig. ‘SPECIES: een blauwdruk van jonge mannen’, is een compleet onderzoek naar alle aspecten van het ‘man zijn’. Het onderzoek concludeert dat de man het anno 2008 moeilijker heeft dan ooit om zijn rol te bepalen. Voor het eerst in de geschiedenis is er geen overeenstemming over wat mannelijkheid precies inhoudt. Mannen zijn daarom naarstig op zoek naar hun identiteit en zoeken een balans tussen hun moderne en traditionele rol. Ze zetten hierbij hun unieke mix van eigenschappen in om zo positie te bepalen in een maatschappij van gelijkheid tussen man en vrouw.

Positief studie-advies

Het laatste blok van mijn eerste jaar is afgelopen week begonnen. De twee cursussen die ik heb zijn Opvoeding & Ontwikkeling (2) en Opvoeding & Maatschappij. Allebei (tot nu toe) leuke vakken! Wel weer gelijk de vaart erin qua hoeveelheid literatuur, maar dat hoort er nou eenmaal bij.

En ondertussen heb ik officieel 5 vakken gehaald, waarmee ik over ben naar het volgende jaar! Dat vak waarmee ik in de twijfelzone zat (Opvoeding & Ontwikkeling 1) heb ik met een 6.1 gehaald. Alleen van het andere vak van afgelopen blok (Filosofie & Geschiedenis) heb ik het tentamen niet gehaald, en is het nog afwachten op het cijfer voor mijn (antropologisch, epistemologisch en ethisch) betoog. Als ik daarvoor een onvoldoende heb mag ik gelijk het hele vak volgend jaar over doen. Daar ben ik wel een beetje bang voor. Als ik 'm op de een of andere wonderlijke manier wel gehaald heb mag ik mijn tentamen nog herkansen en heb ik toch nog een kans om het vak te halen.

Vorig jaar vandaag had ik m'n laatste schooldag van de Guido de Bres.
Hello Future.. Goodbye School!


















Als ik zo terug denk zie ik me nog bij de introductieweek in September de Uithof betreden. Eerstejaars studentje die zich voordoet alsof ze al een hele student is en vooral ook alsof ze geen Spakenburgs accent heeft. Maar ondertussen geen idee heeft van wat nou welk gebouw is, hoe het studeren aan de Uni eruit ziet en wat de do's en de dont's zijn van het Utrechtse studentenleven. En nu alweer helemaal bekend op de Uithof, met het studeren en alles erop en eraan, iedereen die erachter is gekomen dat ik wel een Spakenburgs accent heb en het laatste blok van jaar 1 ingegaan.

Wat gaat de tijd toch snel!
Nog 1 blok en 3 jaartjes..
Help, nog even en ik ben fulltime aan 't werk! Moet er echt nog niet aan denken. Laat mij nog maar wat jaartjes studeren...

Mr. Jummy & Karel - een hoop afval

Mijn CreaBea jufwordende vriendin Sanne heeft hele coole filmpjes gemaakt van Mr. Jummy. Ze zijn heel leerzaam en helemaal pedagogisch verantwoord, vooral voor kinderen, maar ook voor volwassenen die niet zo goed weten wat rommel opruimen is.

Respect voor Sanne!

Deel 1:



Deel 2:

Zuruch

Na een paar dagen eiland-leven ben ik weer aangekomen op het vasteland. Wat een heerlijke dagen vol met leuke dingen doen, onzin gesprekken, de gevolgen van de aanwezigheid van meeuwen, films, overal van die lekkere Duitse gastjes, fazanten, een altijd volle snoeppot, lol, fietstochten in de Texelse wind en vooral niet teveel nadenken over schooldingen. En de zon niet te vergeten! Supah!


Met z'n allen op de garnalenvis en zeekhondjeskijk boot

Nu eerst even bijslapen en dan ben ik er wel aardig klaar voor om aan blok 4 te beginnen! Alleen een beeetje lastig als je nog geen boeken hebt gekocht, maar.. Komt goed!

Mini-vakantie

Joehoe!

Mijn mini vakantie is begonnen! Sinds vanochtend eindelijk m'n epistemologische, ethische en antropologische betoog af, dus nu even lekker niks voor school!

Vandaag heb ik daar al volop van genoten. Samen met Jeanique heb ik per auto een rondreis door Utrecht gemaakt. Eerst mijn vader naar het UMC gebracht, toen naar de Ikea in Utrecht (en ja pap, we hebben 'm in 1 keer gevonden (zonder TomTom!!))! Daar hebben we even inspiratie opgedaan voor ons op-kamers-gaan idee. Daarna hadden we nog wel zin in een terrasje, dus zijn we doorgereden naar het centrum van Utrecht (erg leuk, de binnenstad met de auto;-)). Toen we naar de McDonalds in Amersfoort wilden rijden hoorden we op de radio dat het daar vast stond, dus zijn we een patatje wezen eten in Zeist en hebben we de toeristische route naar huis genomen.
Als er nu nog iemand durft te zeggen dat vrouwen altijd verkeerd rijden..!
En toen vanavond met nog een stel meiden nog even gezellig een terrasje in Spakenburg, helemaal leuk!



Volgende week begint pas blok 4, dus dat betekend een paar daagjes vrij met helemaal niks voor school te doen. Daar gaan we ook goed gebruik van maken, want vanaf morgen ga ik met een groep meiden van de opleiding naar Texel! Daar gaan we van dinsdag tot vrijdag Texel even onveilig maken!;-)
Dat wordt echt even heerlijk chillen! En hopen op lekker weer. Maar zoals het er nu uit ziet..:-)

Voor de bezorgden; voor mijn moeder die dan dinsdag en woensdag alleen thuis is (woensdag komt pa weer thuis als het goed is) hebben we een hele zorg-planning hoor!;-)
En anders ga je maar even langs om te kijken of ze zich nog vermaakt in 'r eentje.

Laturz!

Pasen

Mighty is the power of the cross

Stille Zaterdag

Mattheus 27
62 De volgende dag, dus na de voorbereidingsdag, gingen de hogepriesters en de farizeeën samen naar Pilatus. 63 Ze zeiden tegen hem: ‘Heer, het schoot ons te binnen dat die bedrieger, toen hij nog leefde, gezegd heeft: “Na drie dagen zal ik uit de dood opstaan.” 64 Geeft u alstublieft bevel om het graf tot de derde dag te bewaken, anders komen zijn leerlingen hem heimelijk weghalen en zullen ze tegen het volk zeggen: “Hij is opgestaan uit de dood,” en die laatste leugen zal nog erger zijn dan de eerste.’ 65 Pilatus antwoordde: ‘U kunt bewaking krijgen. Ga nu en regel het zo goed als u kunt.’ 66 Ze gingen erheen en beveiligden het graf door het te verzegelen en er bewakers voor te zetten.

Pa heeft een weblog!

M'n vader heeft (eindelijk) zelf een weblog! Dan kan hij jullie zelf helemaal op de hoogte houden!
Er moet nog wat aan de layout en de leesbaarheid gedaan worden, maar ben je nieuwsgierig neem dan alvast een kijkje!

http://www.willemvantwillert.tk/

Hij wordt komende maandag opgenomen in het UMC. Voor details, zie zijn weblog.

Goede Vrijdag

Twijfelzone

Hmm mijn praktische oefenfilmpje heeft toch niet helemaal super geholpen. Of het tentamen was gewoon te moeilijk en vooral teveel op details gefocust!
Ik zit in de twijfelzone. Van de 40 vragen heb je met 14 fouten sowieso een voldoende, en met 15 tot 18 fouten misschien een voldoende, misschien een onvoldoende. Dat hangt ervanaf hoe de rest het tentamen gemaakt heeft. En ik heb 16 foute. Dus net 2 foutjes teveel.

Dus nu heeel hard duimen voor toch nog een voldoende. Anders wordt het herkansen óf volgend jaar het hele vak overdoen!

Duimen jullie mee?!

Praktisch leren

Ik ben vanochtend even heel praktisch bezig geweest met de voorbereiding van mijn tentamen Opvoeding & Ontwikkeling. Ik moest even op Levi passen, en hij wilde niet slapen dus ik moest m'n boeken in de steek laten en actief op Levi gaan passen.
Ik zette Levi voor de spiegel om te kijken of het een beetje klopt wat ik allemaal aan het leren ben over de ontwikkeling van kinderen. En Levi deed allemaal dingen die in mijn tentamenstof terug komt, dus dat was echt super handig.

Hij gaat nadenken van 'Huh ben ik dat in die spiegel? Ow en dat is Ada ook, terwijl ze ook achter me staat!' En hij checkt even of hij het echt is door allemaal bewegingen te maken.
Daarnaast is hij ook druk aan het brabbelen. Goed voor z'n taalontwikkeling. Hij imiteert, hij probeert dingen na te zeggen.

Dus, oppassen is best leerzaam! (Dat betekend niet dat ik nu de rest van m'n leven altijd en overal bereid ben tot oppassen;-))

Ps. let niet op mijn gepraat er doorheen (al heb ik wel geleerd dat dat goed is: Child Directed Speech)

Traditie

Jeanine & Ada @ Moldova 2007


En...

Jeanine & Ada @ Holland 2008/2009

Nieuws in het kort

De behandeling van mijn vader gaat volgende week starten; dan gaan ze de bloedvaten dichtmaken waar de bolletjes niet in mogen komen. Als dat helemaal goed lukt worden twee weken later de bolletjes ingebracht.

M'n moeder is al aardig aan het herstellen. Ze kan zich al aardig redden met één kruk. Wel jammer dat ze nog niet kan wassen en stofzuigen en dweilen etc.!;)
Maargoed.. daar moet ik dus nog even aan geloven!

Dit heel even in het kort, en nu weer hup aan 't leren voor m'n tentamen Opvoeding & Ontwikkeling!
Bye!